تنها یک برگ مانده بود …
درخت گفت : منتظرت میمانم !
برگ گفت : تا بهار خداحافظ !
بهار شد ولی درخت
میان آن همه برگ،
دوستش را فراموش کرده بود …
نظرات شما عزیزان:

دلم را كسانى ميشكنند كه هرگز راضى به شكستن دلشان نبودم
از آدمهايت نميگذرم از دل سنگشان
از جنبه نداشتنشان از همه خوبى هايى كه دلشان را زد
خدايا
از خودم هم نميگذرم حق من اين همه مهربان بودن و احساس داشتن نبود حق من اين همه تنهايى نبود
خدايا من به آدمهايت بد نبودم
اما بد كردن
آنها رو به تو واگذار میکنم.....!